Το γνωστό αντιστασιακό τραγούδι αρμόζει στην περίσταση για την οποίαν καλούμαι (αυτόκλητος) να σχολιάσω, ως προσβεβλημένος Θηβαίος πολίτης και ως εν δυνάμει ασθενής.

Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας έχει αναδειχθεί σε επίπεδο ηρώων, και όχι άδικα, λόγω της ενσκηψάσης πανδημίας. Καταχειροκροτούμενοι άπαντες οι θεραπευτές, διεθνώς, όχι μόνον στην Ελλάδα, ενθαρρύνονται από τον απλό λαό, τους ασθενείς, ώστε να ανταπεξέλθουν στην επίθεση του Covid-19. Στην Ελλάδα όμως, το χειροκρότημα είναι πιο ηχηρό, διότι όλου γνωρίζουμε ότι υφίστανται παθογένειες σημαντικές στο σύστημα υγείας.

Όλοι οι πολίτες διεκδικούν την στελέχωση των Νοσοκομείων, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο. Βεβαίως σε μία απογυμνωμένη από τα μνημόνια χώρα, και ιδίως στον πολύπαθο τομέα της υγείας, οι ανάγκες και οι απαιτήσεις είναι πιο έντονες και πιο επιτακτικές. Αυτό το σημαντικό στοιχείο ανέδειξε και η πανδημία. Και αν τώρα, που λόγω του κορωνοϊού δεν γίνει κινητοποίηση για, όσο το δυνατό καλύτερη στελέχωση των Νοσοκομείων μας, τότε πότε θα γίνει; Αρκετά χρήματα δίνονται αφειδώς λόγω της πανδημίας και αυτά θα πρέπει να επενδυθούν στην κάλυψη των αναγκαίων θέσεων Ιατρικού και Νοσηλευτικού προσωπικού, ώστε, μετά την πανδημία, να έχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια και καλύτερη υγειονομική περίθαλψη.

Σε αυτή την πάνδημη και πανελλήνια διεκδίκηση για καλύτερη υγειονομική περίθαλψη, κάποιος λαλίστατος και αρεσκόμενος στην λάμψη των ΜΜΕ αλλά και των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως, Ιατρός, «ζώστηκε» τα άρματα (ραδιοφωνική συνέντευξη) και τα φυσεκλίκια (άρθρο στο διαδίκτυο) και ακολουθώντας τακτικές ψυχολογικού πολέμου, αποπειράται να προκαλέσει μία ρήξη μεταξύ των πολιτών της Θήβας και της Λιβαδειάς.

Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι, εξ όσων γνωρίζω, ένας Ιατρός εκ φύσεως και θέσεως, περιβάλλεται πρωταρχικά από αγάπη για τους ασθενείς, διότι διαφορετικά δεν μπορεί να είναι Ιατρός επί της ουσίας. Δεν είναι δηλαδή δυνατό να είσαι Ιατρός εάν πρώτα δεν είσαι άνθρωπος!

Με τα άρματα και τα φυσεκλίκια του λοιπόν, ο περι ου ο λόγος, αποπειράται να μας πείσει, τους Θηβαίους πολίτες, πως ότι και να κάνουμε δεν είναι δυνατό να καταφέρουμε τη στελέχωση του Νοσοκομείου, καθώς δεν το δικαιούμεθα.

Και για να μην αδικώ τον εν λόγω κύριο, οφείλω να σημειώσω ότι είναι αξιέπαινη, και ταυτόχρονα όμως απαράδεκτη, η προσπάθειά του να αρθρώσει επιχειρήματα, μέσα από ατάκτως ερριμένα στατιστικά στοιχεία, με σπουδαιοφανή αμετροέπεια και ασύστολη πολιτικολογία, παραλλαγμένη πίσω από την επιστημοσύνη.

Διότι πως μπορεί να εξηγήσει κανείς την συλλήβδην καταδίκη του πολιτικού προσωπικού της Βοιωτίας (βουλευτών) ή την υποβάθμιση της αξιοπρέπειας και της προσπάθειας των Διοικητών των Νοσοκομείων Θήβας και Λιβαδειάς;

Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς την υποβάθμιση της νόησης, πολιτών, θεσμών και φορέων, με εκφράσεις τύπου «Κάντε εσείς πανεπιστημιακό νοσοκομείο και εγώ θα πάω αστροναύτης στον ?ρη».

Είναι γνωστό ότι το πιο ισχυρό ψέμα είναι η μισή αλήθεια. Ή άλλως, για να γίνει αποδεκτό ένα ψέμα, πρέπει να έχει και μία δόση αληθείας μέσα του.

Ο Μακιαβέλι θα αισθανόταν μαθητής του κατηχητικού, εάν είχε την τύχη να ακούσει ή να διαβάσει, όχι μόνον τα τωρινά «αρματοφυσεκλίκια» του συν-Βοιωτού Ιατρού!!!

Και στο παρελθόν ο εν Βοιωτία πατριώτης μας, το 2012, με αφορμή ένα περιστατικό νοσηλείας, είχε δημοσιεύσει μίδρους κατά τον Ιατρών της Θήβας, κατά των διοικήσεων και γενικώς κατά παντός επιστητού εν Θήβαις, αποκαλύπτοντας ότι είναι θιασώτης της έριδος μεταξύ των δύο πόλεων. Ως θιασώτης της έριδος λοιπόν, αυτόκλητος και εκείνος, προκειμένου να στηρίξει το επιστημονικό του σπίτι, το Νοσοκομείο της Λιβαδειάς, σκέφθηκε ότι θα ήταν πιο αποτελεσματικό να στραφεί η συζήτηση στον (ξεχασμένο) ανταγωνισμό των δύο πόλεων, παρά στην προσπάθεια της κοινωνίας, είτε της Θήβας, είτε της Λιβαδειάς, για συμμετοχή στο συνταγματικό και πανανθρώπινο δικαίωμα ανθρώπινο δικαίωμα για καλύτερη περίθαλψη.

Μάλιστα, για να είναι βέβαιος ότι η προσπάθεια αυτή θα αποδώσει τα μέγιστα, επιστράτευσε και τον παρωχημένο όρο «πρωτεύουσα» του νομού, και ουσιαστικά ισχυρίσθηκε ότι όταν ομιλεί η πρωτεύουσα οι άλλοι σιωπούν ή οφείλουν να σιωπούν.

Βασικό επιχείρημα, επαναλαμβανόμενο 3-4 φορές στη ραδιοφωνική συνέντευξη, του πατριώτη μας ήταν ότι «το Νοσοκομείο Λιβαδειάς έχει εξαρτήσει μεγαλύτερο πληθυσμό αναφοράς..» από το Νοσοκομείο της Θήβας.

Οι πομπώδεις εκφράσεις του τύπου ασθενείς από τη Νότια Φθιώτιδα, τη Φωκίδα ακόμη και μέσα από την πόλη της Θήβας, επιστρατεύθηκαν για να στηρίξουν την προσπάθεια της βασιλείας μέσω της διαιρέσεως!!!

Η συνέντευξη του «πατριώτη» και το άρθρο του πραγματικά με εντυπωσίασαν, ως κείμενα προπαγάνδας και ψυχολογικού πολέμου, ερασιτεχνικού επιπέδου βέβαια, αλλά προερχόμενο από έναν Ιατρό σε βάρος μίας ολόκληρης περιοχής και των πολιτών της που αγωνιούν και απαιτούν τη βέλτιστη υγειονομική περίθαλψη.

Επιβεβαιώνεται η προηγούμενη εντύπωση από το γεγονός ότι αισθάνθηκε υποχρεωμένος να αρθρογραφήσει προκειμένου να χλευάσει, απαξιώσει, πολιτικοποιήσει μία διαμαρτυρία (συλλαλητήριο), οργανωμένο από τους φορείς της Θήβας για την ενίσχυση του Νοσοκομείου της πόλεώς μας.  

Αυτό δείχνουν οι φράσει του τύπου «Με έντονη αριστερή χροιά ο συντάκτης του κειμένου της πρόσκλησης καλεί το σύμπαν να συνομωτήσει και το Νοσοκομείο Θηβών να βρεί από το τίποτα το προσωπικό σε κρίσιμες ειδικότητες που λείπουν από παντού στην Ελλάδα, να γίνει επίταξη υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα, να γίνει πρόσληψη μόνιμου εξειδικευμένου προσωπικού για στελέχωση κλινών ΜΕΘ που υπάρχουν, όπως λέει το Νοσοκομείο Θηβών…» και για να γίνει περισσότερο αντιληπτή η ειρωνεία και η απαξίωση, συμπληρώνει «…και να πάρει πρωτάθλημα η ΑΕΚ». Δυστυχώς το πρωτάθλημα που πιθανόν πάρει η συμπαθέστατη ΑΕΚ είσαι ίσης αξίας και σημασίας με την απαίτηση του Θηβαϊκού λαού για καλύτερη περίθαλψη. Και αφού επέλεξε το ποδόσφαιρο, ο εξευγενισμένου ύφους λαλίστατος «πατριώτης», αυτό θα χρησιμοποιήσω κι εγώ, ενθυμούμενος την πασίγνωστη φράση του Γιώργου Χελάκη από τα γήπεδα της Πορτογαλίας το 2004: «ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ»!!!!

Δυστυχώς, όλα τα γραφόμενα και ειπωθέντα από τον «πατριώτη» μου θύμισαν την περίοδο (2003) όπου είχε ληφθεί απόφαση για την ίδρυση του ΤΕΙ , που υπάρχει μέχρι και σήμερα. Και τότε υπήρχαν αντίστοιχοι θεμσικοί παράγοντες από τη γείτονα πόλη, όπου δημοσίως εκφράζονταν με φράσεις όπως, «Εάν δεν γίνει Πανεπιστήμιο στη Λιβαδειά, δεν θα γίνει και στη Θήβα» ή τα αντίστοιχα για την ίδρυση και λειτουργία του προαστιακού σιδηροδρόμου «Εάν δε φθάσει μέχρι τη Λιβαδειά, δεν θα φθάσει και στη Θήβα» (όπως ποτέ δεν έφθασε)!!

Κλείνω προς μία προτροπή προς άπαντες ημάς του Θηβαίους:

Μην συρθείτε στον άκαρπο ανταγωνισμό και παρασυρθείτε από τον ψυχολογικό πόλεμο του «πατριώτη», οποίος είμαι βέβαιος ότι δεν εκφράζει τους θεσμικούς παράγοντες της Λιβαδειάς ή τους πολίτες της, εκτός και αν του εκφράζει.

Ο αγώνας για την υγεία αλλά και για οποιαδήποτε άλλη απαραίτητη λειτουργία υπηρεσίες στην περιοχή της Θήβας μας βρίσκει όλους ενωμένους και συστρατευμένους.

Εάν υπάρχει κοινό μέτωπο, αραγές, τότε θα πεισθούν και οι έχοντες εξουσία αποφάσεων, ότι το αίτημα είναι δίκαιο, απαραίτητο και αναγκαίο.

Αυτή είναι η μόνη (προσωρινά) απάντηση στους λίβελους και τους διασπαστές !!! 

Εύχομαι να μην παραστεί ανάγκη να επανέλθω και επιτέλους να δοθεί μία επίσημη απάντηση από του θεσμικούς εκπροσώπους της πόλεως.

Τέλος, μιας και βρισκόμαστε σε πασχαλινή περίοδο, σας προτρέπω να μην φοβηθείτε τη Σταύρωση, καθώς μετά από τρεις ημέρες ακολουθεί η Ανάσταση.

Καλό Πάσχα σε όλους

Καλή Ανάσταση «πατριώτη»