Η Βουλευτής του νομού Βοιωτίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κ. Γιώτα Πούλου, τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, αναφορικά με το ν/σ του Υπ. Δικαιοσύνης με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου».

Η κ. Πούλου εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την ομιλία της στη Βουλή, όπου χαρακτηριστικά αναφέρει:

«Πριν την ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», αναφέρθηκα στην υποχρέωση όλων μας να τιμούμε την μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων Ελλήνων του Πόντου, την τελική δικαίωσή τους και την αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας.

Σχετικά με το Νομοσχέδιο εξήγησα γιατί η κυβέρνηση δεν επιδιώκει τη μεταρρύθμιση, αλλά την απορρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου!

Ο κ. Υπουργός Δικαιοσύνης αγνόησε τις θέσεις των θεσμικών φορέων, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και της επιστημονικής κοινότητας, για να ικανοποιήσει συμφέροντα και απαιτήσεις συγκεκριμένων ομάδων πίεσης.

Ο «παιδοκεντρικός» χαρακτήρας του νομοθετικού πλαισίου καταργείται και πλέον η τύχη του παιδιού θα καθορίζεται από τις επιδιώξεις, τις σκοπιμότητες και τους ανταγωνισμούς των διαζευγμένων γονέων.

Χωρίς τη συναίνεση της κοινωνίας, η κυβέρνηση επιβάλλει την αναγκαστική συνεπιμέλεια, ακόμη και όταν το παιδί κινδυνεύει να εκτεθεί σε «τοξικές» ψυχολογικές καταστάσεις, ακόμη και σε κακοποιητικές συμπεριφορές…

Ακόμη μία φορά, νομοθετεί απέναντι στην κοινωνία και την επιστήμη, προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων!»

Η ομιλία της κ. Πούλου:

«Κυρία πρόεδρε,

Θα ήθελα να τιμήσω κι εγώ από αυτό το βήμα, την μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Είναι χρέος και καθήκον μας να τιμούμε την μνήμη του ελληνικού πληθυσμού από τον Πόντο που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο του.

Οφείλουμε να αγωνιζόμαστε διαρκώς ενάντια σε κάθε βαρβαρότητα και κάθε έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας, μέχρι την τελική δικαίωση και την αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα ένα Νομοσχέδιο που αφορά ολόκληρη την κοινωνία και τον πυρήνα της, την οικογένεια και διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο που να μη έχει γνώση και σχετική εμπειρία.

Όμως ακόμη μία φορά φαίνεται πως η κυβέρνηση αγνοεί την διαβούλευση, τις θέσεις των Φορέων, των Οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, της επιστημονικής κοινότητας, τις προηγούμενες σχετικές επεξεργασίες, την επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.

Για ποιο λόγο άραγε; Για να ικανοποιήσει μήπως συμφέροντα και απαιτήσεις συγκεκριμένων ομάδων πίεσης;

Η προχειρότητα της νομοθέτησης, η επιμονή της κυβέρνησης να μη διαβουλευτεί ουσιαστικά και συναινετικά μας οδηγεί σε αυτό το ερώτημα αλλά και στην διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα και διχαστικά νομοσχέδιά της.

Κατάφερε να καλλιεργήσει συνθήκες οξύτατης πόλωσης στην κοινωνία και μέσα σε κάθε ενδιαφερόμενη οικογένεια.

Έστησε ψευδεπίγραφα «στρατόπεδα» υποτιθέμενων «μεταρρυθμιστών» και υποτιθέμενων «οπισθοδρομικών» και εξαναγκάζει τους πολίτες να διαλέξουν πλευρά.

Κύριοι Υπουργοί καταφέρατε δε και το ακατόρθωτο. Να διχάσετε όχι μόνο την κοινωνία αλλά και την ίδια την κυβέρνηση και το ίδιο σας το κόμμα!

Πως αλλιώς να εξηγήσουμε την χαρακτηριστική απουσία της Υφυπουργού Εργασίας και της Γενικής Γραμματέως, αρμόδιων για θέματα Οικογένειας και Ισότητας των Φύλλων, από την σχετική επεξεργασία του Νομοσχεδίου;

Πως αλλιώς να εξηγήσουμε ότι ελάχιστοι βουλευτές σας τοποθετήθηκαν, ενώ μάλιστα δύο σημαντικά στελέχη και πρώην Υπουργοί σας, η κυρία Γιαννάκου και η κυρία Κεφαλογιάννη, διαφοροποιήθηκαν ανοιχτά ;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Λόγω της τεράστιας σημασίας του θεσμού της οικογένειας για την κοινωνία μας, η ρύθμιση των ζητημάτων που την αφορούν γίνεται στο υψηλότερο επίπεδο: από τον Αστικό Κώδικα, το Σύνταγμα, τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Η σχέση των ρυθμίσεων του παρόντος ν/σ με αυτό το πολύτιμο εγχώριο και διεθνές πλέγμα προστασίας είναι εντελώς προβληματική! Ας δούμε γιατί.

Το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο, όπως αποτυπώθηκε στον πρωτοπόρο νόμο 1329 του 1983, είναι ένα από τα πιο προοδευτικά παγκοσμίως. Κι αυτό γιατί βάζει με τρόπο ξεκάθαρο στο επίκεντρο της μέριμνας για την οικογένεια, το συμφέρον του παιδιού.

Τι εννοούμε όμως «συμφέρον του παιδιού»; Εννοούμε ένα σύνθετο σύνολο παραγόντων που στοχεύουν στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη των ανηλίκων σε ανεξάρτητες και υπεύθυνες προσωπικότητες. Επομένως, το συμφέρον του παιδιού πρέπει να προστατεύεται ως υπέρτατη και απόλυτη αξία, η οποία δεν σχετικοποιείται από άλλες αξίες.

Αυτό τον ξεκάθαρο στόχο πρέπει να έχουν, όχι μόνο οι σχετικές δικαστικές αποφάσεις, αλλά και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες. Η Κυβέρνηση όμως το ξεχνά!

Με το νέο άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα, για την άσκηση της γονικής μέριμνας, όχι μόνο ιεραρχείτε, κύριοι Υπουργοί, αυθαίρετα τα κριτήρια που καθορίζουν το συμφέρον του παιδιού, αλλά τα συμπλέκετε απαράδεκτα με τις σχέσεις των γονέων! Ενώ μέχρι τώρα απόλυτη προτεραιότητα ήταν το συμφέρον του παιδιού, οδηγούμαστε πλέον σε μια κατάσταση όπου στο επίκεντρο μπαίνουν τα δικαιώματα των γονέων.

Είστε υπεύθυνοι για αυτή την αναχρονιστική ανατροπή. Αντί το συμφέρον του παιδιού, ως του πιο ευαίσθητου και πολύτιμου κρίκου στην οικογενειακή αλυσίδα, να καθορίζει τις σχέσεις των γονέων, πλέον θα είναι οι σχέσεις –και επομένως οι προτεραιότητες, οι επιδιώξεις, οι επιθυμίες, οι σκοπιμότητες, οι ανταγωνισμοί– των γονέων, που θα καθορίζουν την τύχη του. Θεωρείται πλέον το παιδί ως προσάρτημα της σχέσης των γονέων και δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις, καταλήγει άθυρμα στις συγκρούσεις μεταξύ τους!

Και βέβαια δεν είναι λίγες οι διατάξεις του νομοσχεδίου που επιβεβαιώνουν αυτή τη μεταφορά της έμφασης από το παιδί στους γονείς. Στην Επιτροπή αναφέρθηκαν αναλυτικά τα νομικά επιχειρήματα και από τους φορείς και από τους συναδέλφους Βουλευτές.

Χαρακτηριστικά με το νέο άρθρο 1513 του Αστικού Κώδικα, εισάγεται εκ του πονηρού η δυνατότητα να ερμηνευτεί η λέξη «εξίσου», που αφορά στη γονική μέριμνα, όχι ως «ισότιμα», αλλά ως «ισόχρονα». Αυτό θα οδηγήσει σε υποχρεωτικά εναλλασσόμενη κατοικία, και επομένως σε επικίνδυνες καταστάσεις, εάν δεν υπάρχει συναίνεση των γονέων.

Τι σας ενδιαφέρει εδώ, λοιπόν;

Σας ενδιαφέρει να είναι ευχαριστημένοι οι συγκεκριμένοι γονείς που θέλετε να εξυπηρετήσετε και όχι το όφελος του παιδιού! Γιατί ενδέχεται σε πολλές περιπτώσεις, όπως προβλέπει το άρθρο 1510 του Αστικού Κώδικα, που ορίζει ότι οι γονείς ασκούν «από κοινού» τη γονική μέριμνα, να είναι προς το συμφέρον του παιδιού, να περνά περισσότερο χρόνο με τον έναν από τους δύο γονείς και όχι «εξίσου».

Επιπλέον, με το νέο άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα, εισάγεται τεκμήριο χρόνου φυσικής παρουσίας του παιδιού με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, στο 1/3 του συνολικού, χωρίς να αποσαφηνίζεται σε ποιόν χρόνο αναφέρεστε. Στον ελεύθερο χρόνο, στον χρόνο της ανάπαυσης, της προετοιμασίας για το σχολείο;

Με την αλλαγή αυτή προσπαθείτε να επηρεάσετε τη νομολογία κατανομής του χρόνου επικοινωνίας, ωστόσο το μόνο που θα καταφέρετε είναι να προκαλέσετε σοβαρά προβλήματα, στα παιδιά, στους γονείς τους αλλά κυρίως στους δικαστές που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν πολλές αντιδικίες για την διευθέτηση του χρόνου και του υπολογισμού των διατροφών στη συνέχεια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το παρόν νομοσχέδιο δεν μπορεί να δώσει καμία δίκαιη και βιώσιμη λύση στο υπαρκτό ζήτημα επικαιροποίησης και εκσυγχρονισμού του νόμου 1329, μετά από 40 χρόνια εφαρμογής του.

Δεν αποτελεί μεταρρύθμιση, αλλά απορρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου!

Αντί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες στην εφαρμογή των σχετικών δικαστικών αποφάσεων, αντί να δημιουργήσει κοινωνικές δομές, στελεχωμένες με ειδικευμένους επιστήμονες, που θα βοηθούν τους δικαστές, αντί να εφαρμόσει επιτέλους τον νόμο 2447 του 1996 για τη συγκρότηση Οικογενειακών Δικαστηρίων, επιβάλλει την υποχρεωτική διαμεσολάβηση καταπατώντας την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και υποβάλλοντας σε επιπλέον έξοδα τους γονείς!

Η κυβέρνηση αποτυγχάνει συνολικά στον κεντρικό στόχο της ρύθμισης θεμάτων συνεπιμέλειας, που επιδιώκει δήθεν με το παρόν Νομοσχέδιο.

Έχει εκφραστεί κάποιος εναντίον της συνεπιμέλειας; Φυσικά και όχι! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνη που για πρώτη φορά ετοίμασε εισηγητική έκθεση για τη συνεπιμέλεια, την οποία θα μπορούσε να αξιοποιήσει η σημερινή κυβέρνηση. Όχι μόνο δεν το κάνει αλλά νομοθετεί από το μηδέν γκρεμίζοντας αντί να βελτιώσει το υπάρχον πρωτοποριακό για την εποχή του Νομοθετικό πλαίσιο.

Κι ενώ όλοι μας θα συμφωνούσαμε με ευρεία διαβούλευση και συναίνεση να βελτιώσουμε το υπάρχον πλαίσιο η κυβέρνηση επιβάλλει την αναγκαστική συνεπιμέλεια χωρίς την ευρεία αποδοχή της κοινωνίας.

Ο Νόμος κινδυνεύει να μείνει ανεφάρμοστος γιατί εξαναγκάζει σε συνεπιμέλεια γονείς που έχουν πολύ κακές, και ενδεχομένως ανταγωνιστικές ως προς το παιδί, σχέσεις, το οποίο επίσης θα εκτεθεί σε «τοξικές» ψυχολογικές καταστάσεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο κ. Υπουργός δεν μας εξήγησε μέχρι σήμερα γιατί δεν έλαβε υπόψη το ολοκληρωμένο σχέδιο που εκπόνησε η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που ο ίδιος στο Υπουργείο του συνέστησε, υπό την προεδρία του κ. Τέντε. Ένα σχέδιο , αποτέλεσμα της συνεργασίας έμπειρων νομικών και ειδικευμένων επιστημόνων, ψυχιάτρων, ψυχολόγων, παιδαγωγών.

Αντίθετα, προτίμησε να καταθέσει για ψήφιση το προχειρογράφημα κάποιων υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου και κάποιων συμβούλων, αγνώστων λοιπών στοιχείων…

Η «συνταγή» που ακολουθήσατε και σε αυτή την περίπτωση, κύριοι Υπουργοί, μας είναι δυστυχώς γνωστή από πολλές άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες αυτής της Κυβέρνησης.

Χρησιμοποιήσατε ως αφορμή ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα, για να προωθήσετε τη συνολική αποδόμηση του νομοθετικού πλαισίου, προς όφελος κάποιων προσκείμενων σε εσάς συμφερόντων.

Ωστόσο, πρέπει να αποφασίσετε, αν θα νομοθετείτε με την κοινωνία και την επιστήμη ή με τα λόμπι και τα συμφέροντα;

Σας ευχαριστώ.»