Από τη στιγμή που η κατάργηση του Ε.Φ.Κ. πετρελαίου αποτελούσε το βασικότερο από τα αιτήματα των αγροτών και είναι σε όλους γνωστό ότι συνυπάρχει με όλες τις αγροτικές δραστηριότητες, έπρεπε να είναι το πρώτο αίτημα που θα γινόταν δεκτό. Υπάρχουν όμως κι άλλα, που παρότι συζητήθηκαν, δεν ολοκληρώθηκαν, όπως η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτά όμως που έμειναν εκτός διαπραγμάτευσης και δεν ικανοποιήθηκαν είναι όσα χρειάζονται την παρέμβαση τόσο της Κυβέρνησης όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να μπορέσει ο αγροτικός τομέας να ανακτήσει την απαραίτητη εκείνη δυναμική, έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις διατροφικές ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών, αλλά και να συμβάλλει αποτελεσματικά στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας.

Μοναδική εξαίρεση η αγρανάπαυση που συμφωνήθηκε τώρα, παρότι έχει τεθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από άλλες, σε παλιότερα Συμβούλια Υπουργών.

Ενδεικτικά αναφέρω τις ελληνοποιήσεις, τη σύνταξη των οριστικών διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης, τα πρόστιμα και τους καταλογισμούς από την Ε.Ε., τα κόκκινα δάνεια, το μεγάλο θέμα της συμμόρφωσης με τη νέα ΚΑΠ, το πρασίνισμα και τις πληρωμές των παραγωγών στις 60 ημέρες. Όλα αυτά είναι σημαντικά θέματα που η κυβέρνηση έχει κρύψει επιμελώς κάτω από το χαλί, παρόλο που είχε υπάρξει προεργασία και νομοθέτηση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Θα σταθώ ιδιαίτερα στις ελληνοποιήσεις, στα “κόκκινα” δάνεια και στη νέα ΚΑΠ.

Οι ελληνοποιήσεις αναδείχθηκαν ως πρόβλημα γιατί αφορούν στην αντικατάσταση των ποιοτικών διατροφικών προϊόντων μας με υποδεέστερα εισαγόμενα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε και κατοχύρωσε με νόμο, έπειτα από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της Ε.Ε., την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωικά προϊόντα, με σκοπό τη διαφάνεια της αγοράς και την αποφυγή της παραπλάνησης του καταναλωτή.

Η νομοθέτηση αυτή αγνοήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί ήδη είχε κάνει την αρχή ο πρώην Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς, με τη συμφωνία του να παραδώσει τη φέτα στους Καναδούς, πράγμα που η προηγούμενη Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη κυρώσει και στην Ελληνική Βουλή. Πρέπει όμως να ανατραπεί, γιατί αφήνει ανοιχτό το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων με εισαγωγές από τρίτες χώρες σε αρκετά προϊόντα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές.

Τα “κόκκινα” δάνεια του αγροτικού χώρου αφορούν σε δάνεια αγροτών και αγροτικών Συνεταιρισμών προς τις Τράπεζες, κυρίως σε μία, την πρώην ΑΤΕ, που ανέρχονταν στις 30/09 2017 στα 3,5 δις, αλλά με τον εκτοκισμό τους σήμερα ξεπερνούν τα 4 δις. Εδώ και χρόνια τα δάνεια αυτά τα διαχειρίζεται η PQH, κατά την γνώμη μου με αναποτελεσματικό τρόπο, που σε κάθε περίπτωση δεν δίνει λύσεις για να επιβιώσουν τα υγιή συνεταιριστικά σχήματα και οι ενεργές αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Σήμερα, δεν υπάρχει σχετική πληροφόρηση για τη διαχείρισή αυτών των δανείων. Δεν θέλω να πιστεύω τις φήμες, ότι η εκκαθάριση αρκείται μόνο στη διασφάλιση της μισθοδοσίας του προσωπικού της και αδιαφορεί να δει στα μάτια το πρόβλημα και να εισηγηθεί στην Πολιτεία λύσεις που θα ξεμπλοκάρουν τις εκκαθαρίσεις, όπως είναι π.χ. τα υπέρογκα επιτόκια και οι υπερβολικοί ανατοκισμοί.

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών, στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν είμαστε μπροστά σε ένα νέο «αγροτικό ζήτημα», που βάζει στο κάδρο την ίδια την βιωσιμότητα της αγροτικής εκμετάλλευσης.

Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2023-2027 και η Πράσινη Συμφωνία από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής τους έχουν προκαλέσει αναστάτωση στον αγροτικό κόσμο. Η φιλόδοξη πράσινη μετάβαση, έχει προκαλέσει ορατές πλέον επιπτώσεις στο γεωργικό εισόδημα, που δυσκολεύει την ζωή των παραγωγών και την επιβίωσή τους. Ενώ η ευρωπαϊκή πολιτική στην νέα ΚΑΠ ισχυρίζεται ότι στοχεύει στην ενίσχυση των μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων, στην πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια θα βρεθούμε μπροστά σε λιγότερες και μεγαλύτερου μεγέθους αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Οι εξελίξεις αυτές στη χώρα μας, με τον μικρό και κατακερματισμένο αγροτικό κλήρο και το ανίσχυρο συνεργατικό κίνημα, θα είναι πολύ πιο δύσκολες.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Εσπερία και τα νέα που έρχονται από τις Βρυξέλλες μόνο εφησυχασμό δεν δημιουργούν, οι δικοί μας αγρότες ψάχνουν να καταλάβουν τι θα τους προκύψει από τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Η εκτίναξη του κόστους παραγωγής, η μείωση της παραγωγικότητας, ο αθέμιτος ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα προϊόντα τρίτων χωρών είναι ορισμένα από τα προβλήματα που θα βρουν μπροστά τους οι αγρότες μας.

Ενημέρωση και προετοιμασία για την επόμενη ημέρα δεν φαίνεται να υπάρχει. Κι αυτό δεν απασχολεί την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Τα προβλήματα όμως θα συνεχίσουν να υπάρχουν και οι αγρότες ξέρουν τις λύσεις. Γι αυτό θα περιμένουν στα μπλόκα και στις νέες συναντήσεις, που αποτελούν πλέον μονόδρομο. Η ελληνική κοινωνία τους συμπαραστέκεται.

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών τη Δευτέρα 19/2/2024