Στάση εργασία πραγματοποιήθηκε και στο Γενικό Νοσοκομείο Θήβας, με αίτημα την μονιμοποίηση του προσωπικού, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις εργάζεται για χρόνια με συμβάσεις, ενώ φαίνεται πως ολόκληροι τομείς του νοσοκομείου αποτελούνται πλήρως από συμβασιούχους.

Η κάμερα του «Ράδιο Θήβα» βρέθηκε στο Γ.Ν Θήβας για να καταγράψει τα αιτήματα των εργαζομένων αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στο Γ.Ν Θήβας.

Η πρόεδρος των εργαζομένων, κ. Γιώτα Λεμπέση, μίλησε ενδελεχώς για τα αιτήματα των εργαζομένων αλλά και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Γ.Ν Θήβας, αποκαλύπτοντας την εξαθλίωση στην οποία έχει επέλθει το νοσοκομείο της πόλης.

«Σήμερα είναι μια πανελλαδική στάση εργασίας, είμαστε όλοι έξω, να αγωνιστούμε για τους συναδέλφους μας και για εμάς που είμαστε μόνιμοι, να μονιμοποιηθούν. Υπάρχουν συνάδελφοι έξι χρόνια που είναι με σύμβαση, με 4 και 5 απανωτές συμβάσεις. Οι συμβάσεις τους είναι στον αέρα, δεν εξασφαλίζει κανένας την ανανέωση των συμβάσεων. Έχουν προσφέρει και προσφέρουν όπως προσφέρουμε και οι μόνιμοι, είμαστε συνάδελφοι κάτω από την ίδια στέγη και τις ίδιες θυσίες, αυτή τη περίοδο του κορωνοϊού δώσαμε το αίμα μας και εξακολουθούμε να δίνουμε αγώνα πολύ μεγάλο να διατηρήσουμε τις ισορροπίες, να μην γίνει διασπορά. Είμαστε απογοητευμένοι από αυτό που πήραμε πίσω και δεν μιλάω για το χειροκρότημα ούτε το επίδομα, μιλάω για τη στάση και της διοίκησης, βιώνουμε έναν αυταρχισμό, πραγματικά δεν περιμέναμε τέτοια στάση. Δεν μας δίνονται εξηγήσεις, το σωματείο προσπαθεί να αντλήσει πληροφορίες τι θα γίνει με τις συμβάσεις, αν θα έρθει επιπλέον επικουρικό προσωπικό, οι τραυματιοφορείς μας δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα ρεπό τους καλά καλά. Βιώνουμε μεγάλη απαξίωση, είμαι σε πολύ δυσάρεστη θέση να βγω να το δηλώσω αυτό, σαν πρόεδρος των εργαζομένων. Έχουμε τομείς στο νοσοκομείο μας που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από συμβασιούχους. Καθαριότητα, μεγάλο αγκάθι, η μεγαλύτερη πληγή του δικού μας νοσοκομείου και πανελλαδικά. Η κουζίνα, τα πλυντήρια, πολλοί από τους γιατρούς, τεχνική υπηρεσία, όλοι βασίζονται σε συμβασιούχους.

Αν για μια ημέρα διακοπούν οι συμβάσεις τους το νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Επιπλέον με το επικουρικό προσωπικό που προσλήφθηκε τώρα εν όψει του κορωνοϊού, που ήταν αρκετό, το οποίο εκπαιδεύσαμε, τα παιδιά στάθηκαν πάνω από το ύψος των περιστάσεων, δεν μπορεί να το διαχειριστεί η ίδια η νοσηλευτική υπηρεσία. Έχουν έρθει νοσηλευτές, βοηθοί νοσηλευτών και τους διαχειρίζεται ο αναπληρωτής διοικητής κατά το δοκούν. Χωρίς να πάρει τη συμβουλή και τη συμβολή της νοσηλευτικής υπηρεσίας, παραγκωνίζεται και η νοσηλευτική και τολμώ να πω και η ιατρική υπηρεσία. Σαν να μην υπάρχουν, σαν να μην είναι επιστήμονες. Είναι εξειδικευμένοι, θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες του κορωνοϊού αλλά θα αποφασίσει η αρμόδια υπηρεσία που θα πάνε και πως θα χρησιμοποιηθούν. Απαξιώνονται και οι ίδιοι ως εργαζόμενοι, και υποβαθμίζεται πολύ η λειτουργία του νοσοκομείου. Εμείς ζητάμε απερίφραστα την μονιμοποίηση αυτών των συναδέλφων, πρέπει να είμαστε όλοι επί ίσοις όροις, όπως εργαζόμαστε να έχουμε και τα ίδια δικαιώματα, για να μπορέσει να προχωρήσει η λειτουργία του νοσοκομείου. Χαρακτηριστικά να πούμε και για το ΚΕΦΙΑΠ – Κέντρο Φυσική Ιατρικής και Αποκατάστασης – το οποίο έκανε κάποια δειλά βήματα να ξεκινήσει μετά από όλη αυτή την αιμορραγία που είχε την περίοδο της κρίσης, όμως ξεκίνησε με συμβασιούχους φυσικοθεραπευτές των οποίων η σύμβαση έληξε και εκεί έληξε και η ελπίδα για το ΚΕΦΙΑΠ. Πόσο σημαντικό είναι δηλαδή να σταματήσει αυτός ο εργασιακός εκφοβισμός, να σταματήσει αυτή η παρωδία που λέγονται συμβάσεις να είμαστε όλοι επί ίσοις όροις, αορίστους χρόνου, μόνιμοι, αλλά να μην ξέρουμε αν την επόμενη ημέρα που θα ξημερώσει θα είμαστε στο πόστο μας, να μην ξέρει ο κόσμος αν θα έχει φροντίδα περίθαλψης την επόμενη ημέρα.»

Οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν ποιες πτέρυγες θα λειτουργήσουν, «Δεν γνωρίζουμε, όχι γιατί δεν ρωτήσαμε και δεν ενδιαφερθήκαμε αλλά επειδή προφανώς δεν είμαστε άξιοι να λάβουμε καμία απάντηση οι εργαζόμενοι. Σίγουρα τη περίοδο του κορωνοϊού, την πρώτη κρίσιμη περίοδο μας φέρθηκαν γλυκά, μας αγκάλιασαν, ευχαριστούμε που μπαίνετε μπροστά, που δεν παίρνετε ρεπό, που κινδυνεύετε να μολυνθείτε, να μολύνετε τους δικούς σας. Μόλις έληξε η πρώτη μεγάλη κρίση, έχουμε πόρτες κλειστές και απαξίωση. Με τρόπο απαράδεκτο και σε ανθρώπινο και κοινωνικό επίπεδο, πόσο μάλλον επαγγελματικό, σαν να μην μας αξίζει να γνωρίζουμε. Υπάρχουν νοσηλευτές που έχουν δουλέψει σε ΜΕΘ και έχουμε την τιμή να τους έχουμε στο νοσοκομείο μας. Δεν υπάρχει, δεν δίνετε η αρμοδιότητα ούτε στη νοσηλευτική ούτε στην ιατρική, δηλαδή στο επιστημονικό κομμάτι του νοσοκομείου, να καταρτίσει το σχέδιο, να ακολουθήσει το σχέδιο που θέλει το Υπουργείου, η κυβέρνηση. Τι σχέδιο έχετε; Ό,τι θέλω εγώ. Δεν είναι δική σας δουλειά. Είναι τρομακτικό και για αυτό είμαστε αναγκασμένοι, δεν είμαστε καθόλου χαρούμενοι να μιλάμε έτσι για τη διοίκηση γιατί περιμέναμε άλλα. Δωρεές έγιναν, και το κοντέινερ έγινε δωρεά, δεν έχει αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα, και δεν μας έχει δοθεί ένα πλάνο. Υπάρχουν αναπνευστήρες, έγιναν κάποιες διορθώσεις στους χώρους, ό,τι ξέρετε ξέρουμε. Γιατροί δεν ήρθαν με την κρίση του κορωνοϊού, δεν ξέρω ποιος ευθύνεται και κατά πόσο γιατί δεν μας δίνονται οι πληροφορίες. Προφανώς, το καταλαβαίνετε, για να λειτουργήσει η ΜΕΘ χρειάζονται γιατροί ΜΕΘ, όπως προβλέπει βέβαια και ο οργανισμός, που προβλέπει 4 γιατρούς ΜΕΘ, που δεν είναι επαρκής αριθμός, δεν υπάρχει ούτε ένας. Δεν ξέρω τι έχουν σκεφτεί, τι σκοπό έχουν, Περί παιδιατρικής κλινικής τώρα, έχουμε τρεις παιδιάτρους, δεν ξέρω πόσο μπορούν να καλύψουν την λειτουργία μιας ολοκληρωμένης κλινικής και ταυτόχρονα να καλύπτουν τα προσφυγόπουλα, τα παιδιά των Ρομά, και στο τέλος τέλος τα παιδιά του Θηβαίου πολίτη.»

Η κ. Λεμπέση μίλησε ακόμη και για τα περιστατικά που δέχεται το Γ.Ν Θηβών από επιθέσεις αδέσποτων σκυλιών. «Κατά καιρούς έρχονται και μαζεμένα τα περιστατικά, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως τη προηγούμενη περίοδο που διανύσαμε έγινε μια καλή δουλειά στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου. Υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα, αλλά εξακολουθούν να αυξάνονται γιατί είμαστε στη περιοχή του Μοσχοποδίου, περνάνε και αφήνουν κουτάβια από εδώ και από εκεί. Όμως, όπως γίνεται γνωστό από τα θύματα που προσέρχονται υπάρχουν περιοχές όπως είναι πολύ έντονα στο Τάχι ή στο κέντρο της Θήβας, με συνεχής τραυματισμούς από σκύλος. Σίγουρα εμείς καταλαβαίνουμε και λαμβάνουμε από τα θύματα ότι άμεσα πρέπει να γίνει κάτι, είναι συνεχόμενα τα κρούσματα.»

Στο «Ράδιο Θήβα» μίλησε επίσης η κ. Ασίκη Μαρία, καθαρίστρια του Γ.Ν Θήβας. «Είμαστε με συμβάσεις εδώ και τέσσερα χρόνια, σε εργολάβο από δεκαπενταετίας. Το πρόβλημα είναι ότι κάθε χρόνο έχουμε την ίδια αγωνία, να ανανεωθεί η σύμβαση μας για να έχουμε δουλειά, με αποτέλεσμα να έρχονται καινούρια άτομα κάθε φορά, να μην έχουν πολύ όρεξη για δουλειά γιατί ξέρουν πως τον επόμενο χρόνο θα φύγουν, και να μην γίνεται σωστά η δουλειά, όπως θα ήταν με άτομα με μόνιμη θέση, που ξέρουν πλέον τη δουλειά τους πολύ καλά. Τώρα με την κατάσταση που επικρατεί είμαστε αναγκασμένοι, επειδή δεν υπάρχουν άτομα έπρεπε να έχουν προσληφθεί άλλα τρία άτομα, να είμαστε άλλες έξι ώρες για την απολύμανση, έξι ώρες σε ετοιμότητα. Δεν ξέρουμε αν θα πληρωθούμε τις υπερορίες αυτές, ακόμη.»