Θεατρικός χαρακτηρισμός της δραματικής τέχνης στην οποία οι πρωταγωνιστές αγνοούν την αλήθεια και συμπεριφέρονται απελπισμένοι ενώ την ίδια στιγμή οι θεατές που γνωρίζουν την αλήθεια συμμετέχουν στο δράμα των πρωταγωνιστών, αγωνιώντας για την εξέλιξη της υπόθεσης.

Τώρα, όπου πρωταγωνιστές (στο θέατρο του δικού μας παραλόγου), βάλτε τις αρχές του τόπου και θεατές τους δημότες του δήμου Θηβαίων.

Το έργο πραγματεύεται την πράσινη μετάβαση, σε μια κορεσμένη απο ΑΠΕ περιοχή, αν ίσχυε φυσικά το κριτήριο της αναλογικότητας.

Οι πρωταγωνιστές, που "αγνοούν" την αλήθεια, στη βάση των αντισταθμιστικών οφελημάτων, πρότειναν την αύξηση της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ και οι θεατές, που επίσης γνωρίζουν την αλήθεια, συμφώνησαν συμμετέχοντας στο "δράμα" των πρωταγωνιστών, προκειμένου να δουν την εξέλιξη της υπόθεσης.

Η υπόθεση, εύλογα εξελίσσεται σε "δράμα" με ορατές τις συνέπειες στο περιβάλλον και στις ζωές μας, καθώς αιολικά, φωτοβολταϊκά πάρκα και σταθμοί αποθήκευσης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας (μην τους ξεχνάμε), κατασκευάζονται διαρκώς ή σχεδιάζεται η κατασκευή τους.

Επενδύσεις που αναπτύσσονται και "κατακτούν" ελεύθερες μέχρι πρότινος περιοχές, δασικές, αγροτοδασικές εκτάσεις, περιοχές natura και γη υψηλής παραγωγικότητας.

Το ερώτημα που πλανάται και παραμένει ισχυρό, είναι αν τα νομοθετημένα ανταποδοτικά τέλη στο πλαίσιο και της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, καλύπτουν τα όρια της καταστροφής που προκαλούν οι επενδύσεις πράσινης ενέργειας.

Εκεί, οι πρωταγωνιστές καθορίζουν την εξέλιξη της υπόθεσης (του παιχνιδιού).

Είτε υπεισέρχονται σε μια σκληρή και γενναία διαπραγμάτευση με τους επενδυτές, προκειμένου να αντλήσουν τα μέγιστα δυνατά οφέλη για τους θεατές (δημότες) είτε παραμένουν απαθείς αναμένοντας τον "από μηχανής Θεό" να προσφέρει τη λύση στη δύσκολη κατάσταση.

Θεός όμως, που απαντά μόνο στα αδιέξοδα της αρχαίας τραγωδίας.

Αν τώρα στην σύγχρονη "τραγωδία" μας, για τους πρωταγωνιστές "από μηχανής Θεός" νοείται το κράτος, τότε και αυτό κατά μία έννοια, νομοθέτησε. Έπραξε δηλαδή αυτό που όφειλε με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και όχι τόσο των τοπικών κοινωνιών, τουλάχιστον ως προς το μέγεθος που η κάθε κοινωνία θα απαιτούσε ως αντάλλαγμα, έναντι της πράσινης καταστροφής.

Έτσι, ο ρόλος της περήφανης διαπραγμάτευσης προς όφελος των πολιτών, περνά αποκλειστικα στα χέρια των πρωταγωνιστών, στις αρχές των τοπικών κοινωνιών δηλαδή και η αποτελεσματικότητά της, επαφίεται στην πολιτική βούληση και στο μέγεθος της διεκδικητικότητας.

Όπου υπήρξε πολιτική βούληση και σθεναρή πίεση απέναντι στους επενδυτές, υπήρξαν και επιπλέον οφέλη για τους πολίτες.

Το παράδειγμα του Δήμου Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας στα γεωγραφικά όρια του οποίου λειτουργούν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά έφερε δωρεάν ρεύμα στα νοικοκυριά των δημοτών.

Στη Θήβα, που επίσης διαθέτει εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πλήθος αιολικών σταθμών και φωτοβολταϊκών πάρκων;

Προφανώς, λείπει η περήφανη διαπραγμάτευση των πρωταγωνιστών... αφού οι από μηχανής Θεοί δεν κατάφεραν να λύσουν τα αδιέξοδα του σύγχρονου δράματος που βιώνουμε ως απλοί θεατές...