Το radiothiva.gr και η εφημερίδα «Η ΣΚΥΤΑΛΗ», φιλοξενούν την στήλη «ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ» κάθε Παρασκευή με αρθρογραφία που θα αφορά το αναπτυξιακό, το ερασιτεχνικό και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με συνεργάτη τον Βοιωτό προπονητή Γιώργο Αγγέλου.

Όλα τα παιδιά, αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσμο καθώς μεγαλώνουν,  μέσω της κίνησης. 

Η σωματική δραστηριότητα συμβάλλει αναμφισβήτητα στην υγιή ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων. 

Ωστόσο η ενέργεια και η παρόρμηση των νέων για συνεχή κίνηση, σταδιακά μειώνεται. 

Τα σημερινά παιδιά, ασκούνται πολύ λιγότερο πλέον, αν αναλογιστούμε τι γινόταν σε προηγούμενες δεκαετίες.

Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο ''καθιστική'', λιγότερο ενεργή και ακόμα και σε αθλητικούς χώρους βλέπουμε πολλά παχύσαρκα παιδιά, κάτι που δεν είναι καλό για την υγεία τους.

Υπάρχουν αρκετά γήπεδα ποδοσφαίρου στις πόλεις, πολλά περισσότερα στην επαρχία, αλλά λίγοι παίζουν πια εκεί. Λείπουν τα παιδιά που θέλουν να βγουν στο δρόμο και να παίξουν ποδόσφαιρο. Οι μεγάλοι παίκτες του παρελθόντος το έχουμε ξαναπεί, έβγαιναν από τους δρόμους, από τις αλάνες.

Δυστυχώς στην εποχή μας υπερισχύει το ''playstation'' αντί του ''street football '', δηλαδή του ποδοσφαίρου του δρόμου, της αλάνας.

Η μείωση της σωματικής δραστηριότητας ξεκινά τόσο στα κορίτσια όσο και στα αγόρια από την ηλικία εισαγωγής στο σχολείο (6-7 ετών) και όχι μόνο με την εφηβεία. όπως νομίζουμε όλοι.

Πλέον όλοι πρέπει να στρέψουμε τα παιδιά μας στον αθλητισμό και μιας και μιλάμε για ποδόσφαιρο, να στείλουμε τα παιδιά μας στα γήπεδα. 

Η σημερινή δομή της κοινωνίας δυστυχώς, ακόμα  και τα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, δεν τα βοηθάει να προοδεύσουν και να εξελιχθούν σε αυτό. 

Και για να πάμε αυτού καθαυτού στο ίδιο το άθλημα. 

Υπάρχουν όλο και λιγότερα παιδιά που φέρνουν ατομικές, δημιουργικές λύσεις στο παιχνίδι, ειδικά σε καταστάσεις 1v1. Δεν ενεργούν τα παιδιά ανεξάρτητα και με πρωτοβουλία, παρά μόνο κάτω από συνεχείς οδηγίες.

Πρέπει όμως να βρούμε τον τρόπο. Τα παιδιά, θα πρέπει να μπορούν να λύνουν ξανά προβλήματα στο γήπεδο και να είναι ανεξάρτητα.

Τις προάλλες, ένας καλός φίλος που διαμένει στην Αττική, μου είπε ότι άλλαξε Ακαδημία στο παιδί του, γιατί ο προπονητής, έκανε πολύ συχνά δίτερμα στην προπόνηση και δεν έκανε πολλές ασκήσεις. 

Το πρώτο άσχημο σε αυτό είναι, ότι κάτι τέτοιο στοιχίζει σε ένα παιδί, γιατί το διώχνει από το περιβάλλον της παρέας του. 

Προσπάθησα λοιπόν, να του πω την προσωπική μου καθαρά άποψη, που στηρίζεται σε μια πολύ απλή λογική: οι μορφές εκπαιδευτικού διπλού ''κοινώς'' το δίτερμα, είναι ο πυρήνας κάθε βασικής προπόνησης, γιατί παίζεις και κάθε παιδί πάει στο γήπεδο για να παίξει! 

Συχνή επαφή με την μπάλα, συνεχής τεχνική δράση σε πραγματικές συνθήκες, δυναμικές μεταβάσεις σε στιγμές αλλαγής καταστάσεων, πολλές προσωπικές μονομαχίες, τοποθετήσεις σώματος σε διαφορετικές στιγμές και σε διαφορετικούς χώρους, συνεχής γρήγορη σκέψη για σωστές αποφάσεις και φυσικά τελικές ενέργειες για γκολ. 

Και μην ξεχνάμε ότι μέσα σ' ένα ''δίτερμα'', αναπτύσσονται εκτός από τα τεχνικοτακτικά και τα ψυχοπνευματικά χαρακτηριστικά. 

Ποδόσφαιρο, μαθαίνει κάποιος, μέσα από το ποδόσφαιρο και όχι πηδώντας πάνω από πολύχρωμα μικρά εμποδιάκια, ''σκάλες'' και στεφάνια βελτίωσης;;; ''υποτίθεται'', συναρμογής.

Το μείζον θέμα είναι,   να σπρώξουμε τα παιδιά στα γήπεδα και γενικότερα στον αθλητισμό . Αυτό είναι το βασικό. Να τα σηκώσουμε από τις κονσόλες, τα πληκτρολόγια και τα κινητά . Ολα τα άλλα , θα πάρουν το δρόμο τους. Ένα βήμα τη φορά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ 

προπονητής ποδοσφαίρου UEFA B'